ความรักของนรกและสวรรค์ ตอนแรก
เทวดาองค์หนึ่งรูปโฉมงดงามล้ำเหนือคำบรรยายใด มีหน้าที่จุดแสงสว่างในยามเช้าบนสรวงสวรรค์ เทวดาองค์นี้มีชื่อว่า‘ลูซิเฟอร์’ พระเจ้ารักลูซิเฟอร์และลูซิเฟอร์ก็รักพระเจ้าเช่นกัน จนเมื่อพระเจ้าสร้างโลกและมนุษย์ขึ้นมาและสั่งให้เหล่าเทวดาและนางฟ้าทั้งปวงเคารพมนุษย์ ลูซิเฟอร์ไม่พอใจอย่างรุนแรง ทำการปลุกระดมเทวดาและนางฟ้ากว่าครึ่งสวรรค์ก่อรัฐประหารเพื่อยึดอำนาจจากพระเจ้า
ลูซิเฟอร์และพรรคพวกออกค้นหาและรวบรวมสารซัลเฟอร์และโปแตสเซียมไนเตรตจากดวงดาวหลากหลายดวงทั่วจักรวาลนำมาผสมเป็นดินปืนใช้ต่อสู้กับกองทัพของพระเจ้าซึ่งนำทัพมาโดย‘เกเบรียล’หัวหน้าของเหล่าเทวดาทั้งหลาย ทั้งสองฝ่ายสู้รบกันดุเดือดรุนแรง สวรรค์ฉาบไปด้วยสีแดงฉานเหมือนเลือดด้วยระเบิดจากดินปืน
ลูซิเฟอร์มั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่าตนเองจะชนะและยึดอำนาจจากพระเจ้าได้ แต่ความมั่นใจที่ว่าก็เลือนหายไปในสามวันหลังจากนั้น วันที่สี่พระเจ้าทรงบันดาลสายฟ้าและกระแสลมอนุภาคไอออนขึ้นมาเป็นกำแพงล้อมฝ่ายกบฏของลูซิเฟอร์เอาไว้ ดินปืนไม่สามารถทำลายกำแพงสายฟ้าและกระแสลมอนุภาคไอออนไปได้ ลูซิเฟอร์พ่ายแพ้ ฝ่ายกบฏทั้งหมดถูกจับ พระเจ้าทรงพิพากษาให้ขังเทวดานางฟ้าที่หลงเชื่อคำยุยงของลูซิเฟอร์ไว้ในวิหารสำนึกผิด และได้เนรเทศลูซิเฟอร์ออกจากสวรรค์ ลูซิเฟอร์พร่ำคำตัดพ้อกับพระเจ้าในขณะถูกคุมตัวออกไปนอกประตูสวรรค์
“ข้ารักพระองค์ แต่พระองค์รักมนุษย์มากกว่า..”
ลูซิเฟอร์ถูกพลังมหาศาลลึกลับดึงดูดไปยังสถานที่แสนไกล ไกลสุดจักรวาล สถานที่ที่มีแต่ความมืดมิดเปล่าเปลี่ยวอ้างอ้าง ลูซิเฟอร์เหมือนเศษซากไร้ค่าที่ล่องลอยอยู่กลางมหาสมุทร ลูซิเฟอร์ทรุดลงร่ำไห้จนไม่มีน้ำตาจะหลั่งออกมาจากดวงตาและหัวใจที่บอบช้ำ เวลาแต่ละวินาทีในแดนเนรเทศเนิ่นนานเหมือนชั่วกัลป์ ลูซิเฟอร์หวาดกลัวและเปลี่ยวเหงา ลูซิเฟอร์ตัดสินใจฝ่าฝืนกฎการห้ามใช้เวทยนตร์ในแดนเนรเทศ ลูซิเฟอร์เช็ดคราบน้ำตา ปัดเศษฝุ่นผงออกจากกายแต่ฝุ่นผงในใจยังลอยฟุ้ง ลูซิเฟอร์เสกวัตถุมืดรอบกายให้กลายเป็นปิศาจหลายแสนหลายล้านตัว
ปิศาจทั้งหลายยอมเป็นทาสที่ซื่อสัตย์ของลูซิเฟอร์ ลูซิเฟอร์สั่งให้สร้างอาณาจักรขึ้นใหม่ในแดนเนรเทศนี้ ปิศาจชายหญิงทำงานกันตลอดทั้งวันทั้งคืนทุกเวลาทุกวินาทีไม่ปริปากบ่น ในไม่ช้าดินแดนมืดมิดเปลี่ยวเหงาก็แปรเปลี่ยนเป็นอาณาจักรขนาดมหึมา ลูซิเฟอร์ตั้งชื่อให้กับมันว่า ‘นรก’ และประกาศตนเป็นผู้ต่อต้านพระเจ้าด้วยนามว่า ‘ซาตาน’
ซาตานยืนอยู่บนหอคอยที่สูงที่สุดในนรกเฝ้ามองอาณาจักรของตนเอง ซาตานมองไปในจักรวาลกว้างใหญ่ จ้องมองผ่านความมืดมิดไปยังสรวงสวรรค์ของพระเจ้าและแผดกร้าวด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
“เป็นผู้ปกครองในนรกดีกว่าเป็นขี้ข้ารับใช้พระเจ้าในสวรรค์”
นรกต่างจากสวรรค์อย่างสิ้นเชิง สวรรค์สงบเงียบ นรกอึกทึกครึกโครม ซาตานและเหล่าปิศาจชอบความบันเทิง ในนรกอุดมไปด้วยสถานบันเทิง โรงมหรสพ คลับ บาร์มากมาย มีงานเลี้ยงรื่นเริง การดื่มกิน การเสพสุขทางกายตลอดเวลาเหมือนดั่งงานเลี้ยงที่ไม่เคยเลิกรา
วันหนึ่งซาตานลุกขึ้นยืนกลางงานเลี้ยงรื่นเริงขนาดยักษ์นี้และประกาศกร้าวว่า
“พระเจ้าลำเอียง เลือกที่จะรักมนุษย์มากกว่าข้า ตอนนี้ได้เวลาแล้วที่ข้าจะตอบแทนพระเจ้าให้สาสม ข้าจะทำให้พวกมนุษย์ทรยศพระเจ้า..”
เหล่าปิศาจนับล้านโห่ร้องสรรเสริญซาตานเสียงดังกึกก้องไปทั่วจักรวาล
(อ่านต่อตอนหน้า)
คำแนะนำสำหรับการอ่านเรื่องนี้ให้ได้อารมณ์นะครับ ควรฟังเพลง Run ของ Snowpatrol ไปด้วยนะครับ
รับรองความสนุก
Piyapong
มีนาคม 29, 2008 at 15:50