บทสนทนาของสองชายผู้มองโลกในแง่(ไม่ค่อย)งาม

   บทสนทนาของชายหนุ่มที่ยังเรียนไม่จบสองคน คนหนึ่งรายได้ 1500 บาท/เดือน คนหนึ่งรายได้2แสนบาท(อย่างต่ำ)/เดือน

RATED – NC17 อายุต่ำกว่า18ปีห้ามอ่านเด็ดขาด เตือนแล้วนะ

*start*

นอนไม่เป็นเวลา คือการฆ่าตัวตายแบบนิ่มนวล

ดีแล้ว ค่อยๆ ฆ่า เพราะกูไม่รีบตาย

กูก็เหมือนกัน

แม่ง ทำไมกูไม่จบตรีซะทีวะ ฮ่าๆ เซ็งตัวเอง

ก็ตั้งใจเรียนดิวะไอ้สัด

ทำงานยังทำได้ เรียนแม่งง่ายกว่าทำงานอีก

กูเป็นโรค_วยไรไม่รู้ เรียนไม่ได้ หลับ ขี้เกียจ แต่ถ้าเรื่องหาเงินนี่ กูต่อให้ 10:1 เลย

แก้ไงวะ

แก้แบบกายภาพก็  กาแฟ

กูกะว่าอีกสามปี ถ้าเรียนรามไม่จบ กูจะไม่เรียนแม่งละ ป่านนั้นกูมีเงินหลักสิบล้านละ

เออ ถ้ารวยแล้วก็ไม่ต้องเรียนแม่งแล้ว ทำงานไปดีกว่า

 

 

มึงรู้มั้ย วันๆนึง กูทำงานได้อย่างน้อยสี่ห้าพัน เย็_แม่ ไอ้สัด เด็กเพิ่งจบใหม่มาคุยทับ เพิ่งจบ หรู ไอ้ควาย ยังแบเงินขอเงินพ่อแม่ ทำมาคุย

นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นญาติกูจะด่าให้หน้าหงาย

นี่แหละประเทศไทย วัดค่าคนสองอย่าง

ใบปริญญากับรถที่ขับ

คนที่จบปริญญานี่ต้องมาคุยทับเหรอวะ กูรู้ กูเรียนไม่จบ เป็นปมด้อย แต่กูขวนขวายหาเงินมาลบปมด้อยกู กูไม่เข้าใจว่าใบปริญญามันมี_วยไรหนักหนา ไม่ได้ดูถูกนะ แต่ไอ้เหี้ย กูเห็นจบมา กากๆ ทั้งนั้น ทำ_วยไรไม่เป็นสักกะอย่าง เกาะพ่อเกาะแม่แดกอย่างเดียว

คนดีๆ เก่งๆ มี แต่ทำไมกูเจอแต่คนกากๆ ขี้เก๊กวะ

ขึ้นอยู่กับว่า แม่งจบจากไหนด้วย ส่วนมาก กากๆขี้เก๊ก จบจากม.ดีๆทั้งนั้น อาศัยชื่อเสียงมหาลัย

ทำไมต้องเก๊กแค่นั้น กูไม่เคยดูถูกเลย ว่าจะหาเงินได้เท่าไร แต่มาเก๊ก มาเกทับชาวบ้านนี่ กูอารมณ์ขึ้น

 

 

กูไม่รู้ว่ารายได้กูมันเร็วไปสำหรับความสามารถกูหรือเปล่า

กูกลัวว่ารายได้กูมันพุ่งเพราะกูเฮง แต่ความสามารถกูแม่งกากๆ เหมือนเดิม

ไม่เห็นเกี่ยว โลกนี้แม่งมีคนเก่งแต่จน คนกากแต่รวย เยอะแยะ แต่กูไม่ได้ว่ามึงกากนะ

กูแค่หมายถึงว่า อย่ามองผิดประเด็น ขอแค่มึงหาเงินโดยสุจริต ก็โอเคละ

กูเปิดร้าน ps2 มีอยู่สิบสี่เครื่อง แต่ดีนะ หากินกับเด็ก ไอ้สัด วันๆ ไม่ทำ_วยไร

ขับวินมอไซ ตกเย็นก็มาเล่นวินนิ่งแดกตังกัน กูไปเช็คบัญชีที่ร้านทีไร เจอประจำ

อนาคตประเทศไทย..

ทำไงได้ ไม่อยากจะดูถูก แต่เรื่องจริงก็คือพวกนี้เกิดมาจากความกำหนัด

เอาๆ กันแล้วท้อง ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดมา

ก็ไม่รู้จะทำไง ปล่อยให้เกิด แล้วก็เลี้ยงกันเหี้ยๆ

เหี้ย ชีวิตมันไร้ค่างั้นเลยหรอวะ

คนเราจะเหี้ยเพราะโดนทำให้เหี้ย หรือเหี้ยเอง?

อย่างละครึ่งว่ะ

มึงเคยได้ยินไหม พ่อหมาไม่คลอดเป็นเสือ แต่พ่อเสือให้กำเนิดได้ทั้งลูกเสือและลูกหมา

ไม่เคยแฮะ แต่เจ๋งดี

 

 

พ่อจน แม่จน ลูกเกิดมา รวย เรียนดี เป็นแค่ในนิยาย และ ละครหลังข่าว

ความจริงก็คือ พ่อแดกเหล้า แม่เล่นดัมมี่ ลูกก็ขายยา นั่นแหละ

โลกแม่งเหี้ยจริงๆ

เออ ความจริงมันคือความจริง ถ้ากูมีลูก กูจะสอนแม่งให้ทันคน เพราะโลกนี้ คนเหี้ยๆ เยอะ

มัวแต่สอนว่าโลกนี้สวยงาม ซึ่งมันไม่ใช่ กูไม่กลัวอะไรเลย กูกลัวอย่างเดียว กูตายไป ลูกกูเลี้ยงตัวเองไม่ได้

กูว่ากูไม่น่าจะมีลูก

โลกแม่งเหี้ยเกิน มึงจะรู้ได้ยังไงว่ามึงทำถูกที่พาชีวิตนึงมาเจอโลกเหี้ยๆแบบนี้

 

 

คนรวย ไม่ได้แปลว่าเก่ง หรือดีกว่า

แต่แปลว่า มีโอกาสมากกว่า

คมจริง

คนรวยโง่ๆ เยอะแยะไป แต่มันสร้างโอกาสได้มากกว่าคนจนไม่รู้เท่าไร

คิดง่ายๆ คนรวยแต่โง่ มีโอกาสเป็นพันครั้ง จะไม่มีสักครั้งเลยเหรอที่ทำสำเร็จ

โอกาสมีเพราะมีเงิน สินะ

หรือโอกาสมีเพราะความสามารถ?

มึงว่าจริงไหมละ หลายๆ คนที่หลอกตัวเอง จะบอกว่าไม่จริง กูถามหน่อย มีเงินแล้วอะไรมีไม่ได้บ้าง

มีเงิน ซื้อตำแหน่ง มีเงิน ซื้องานประมูล มีเงินซื้อคนใต้โต๊ะ มีเงินซื้อช่องทาง

ไอ้พวกบอกว่า เงินซื้อความรักไม่ได้ กูจะโดดถีบมัน

เพราะมันพูดไม่ครบ

ต้องพูดว่าเงินที่ไม่มากพอ ซื้อความรักไม่ได้

ใช่

ความจริงก็คือ เงินซื้อไม่ได้ทุกอย่าง ถ้าไม่มากพอ

ยกเว้นชีวิต ซึ่งอันนี้ ใครเอามาเถียง กูบอกได้เลย คนนั้นแม่ง จน

เชื่อกูเหอะ ในอนาคตอันใกล้ วิทยาศาสตร์จะทำให้เรา "ซื้อชีวิต" ได้แน่นอน

อือ ขนาดตับไตไส้พุง มึงดู ยังซื้อขายกันได้ อีกหน่อย stem cell ก้าวหน้า

เย็_แม่แม่งซึ้อกันทั้งตัวอะ

กูเคยอ่าน แม่งบอกร่างกายมนุษย์คือจักรกลที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่มนุษย์จะมีได้

ปัญหาคือมันไม่เสถียร

องค์ประกอบผิดพลาดไม่ถึง 0.1%   ก็ล่มแล้ว

 

 

วันนี้กูเครียด ปกติตีหนึ่งนอนละ

จะเครียดอะไร โดนเมียสวมเขาค่อยเครียด

แล้วไปล่อเมียคนอื่น หลงรักเมียคนอื่น เครียดดีป่าววะ

แต่เค้ายังไม่ได้แต่งกันนะ

เมียเค้าให้ล่อ แสดงว่ามีใจ

ก็ยุให้แม่งเลิกกัน จบ

ยังไม่แต่งกัน ก็ไม่มีอะไรผูกมัด

เพิ่งล่อกันเสร็จ นอนกอดกัน แฟนแม่งโทรมา แม่งคุยกะแฟนว่าที่รักอยู่ไหน เป็นมึง มึงคิดไง

คงปวดใจว่ะ

แต่มึงก็ต้องเข้าใจสถานะตัวเอง ว่ามึงเป็นแค่ดุ้นแก้เหงา

กูเจอจนกูคิดว่ากูเฉยๆ ก็กูได้ล่อแฟนมึงแล้วอะ

ถ้ามึงอยากครอบครอง มึงก็จะเจ็บเอง

ไม่รู้นะ นิสัยกู จะเอาไร ต้องเอาให้ได้

แต่ถ้าอยากแบบนี้ไปเรื่อยๆ วันนึงผู้หญิงก็อาจไม่เอามึง มึงก็เหลือตัวคนเดียว

มันก็คล้ายๆ กับการลงทุนอะนะ มีแค่เจ๊งหรือกำไร แต่กูคิดไว้แล้ว ถึงเวลาถ้าให้เลือกว่าจะเอาใคร แล้วไม่เลือกกู กูก็จะไป

เพราะสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตคนคือ เวลา

และเราก็มักทำมันหกเรี่ยราด

รู้ตัวอีกทีก็สายไปตลอด

 

*end*

 

ปล.ขออนุญาตตัดทอนและลดทอนบทสนทนาบางจุดลง เนื่องจากเนื้อหาหนักหน่วงเกินไป